-
يكشنبه, ۲۱ بهمن ۱۴۰۳، ۰۵:۵۷ ب.ظ
در بهار سال ۱۳۶۶، پالایشگاه گاز خانگیران در سرخس با هدف تأمین نیازهای گازی ایران در آستانه بهره‌برداری از یک مخزن جدید گاز بود. در این زمان، محمد رضا رابعی، تکنسینی فداکار و شجاع از شرکت ملی حفاری ایران، مسئولیت دکل حفاری قدر را بر عهده گرفت. متأسفانه، این روند با انفجاری مهیب ناگهان متوقف شد. این انفجار نه تنها فعالیت دکل حفاری را متوقف کرد، بلکه باعث سقوط چندین تکنسین و مجروح شدن تعدادی از کارکنان پالایشگاه نیز گردید.
شهادت محمد رضا رابعی، که به دلیل شدت جراحات به بیمارستان ملی نفت تهران منتقل شد، پس از چهل روز تحمل درد و رنج به وقوع پیوست. بسیاری بر این باورند که این انفجار نشانه‌ای از خرابکاری‌های سازمان مجاهدین خلق ایران بوده است، اما هیچگاه مسئولان کشور به طور رسمی عمدی بودن این حادثه را تأیید نکردند.
سال‌های ۶۵ و ۶۶ به عنوان سال‌های کلیدی در تاریخ معاصر ایران شناخته می‌شوند. آن سال‌ها شاهد رخدادهای مهمی در زمینه‌های سیاسی، اجتماعی و نظامی بودند. از کشتار حجاج در مکه مکرمه تا جنگ نفتکش‌ها و پذیرش قطعنامه ۵۹۸ که به جنگ هشت‌ساله میان ایران و عراق پایان داد، همگی نشان‌دهنده اوج تنش‌هایی بودند که ایران را در بر گرفتند.
اینکه حادثه انفجار پالایشگاه خانگیران نادیده گرفته شده و تحقیقات جدی در ارتباط با مقصرین آن انجام نشد، نه تنها نشانه‌ای از انفعال مسئولان در برابر حوادث تأثیرگذار محسوب می‌شود، بلکه به نوعی پیامی به دشمنان ایران است که عدم پاسخگویی به چنین حوادثی می‌تواند به آسیب به زیرساخت‌های حیاتی کشور منجر شود.
برخی بر این باورند که پالایشگاه خانگیران یکی از اهداف اصلی دشمنان ایران برای ضربه زدن به صنایع و نیروگاه‌های گازی کشور بوده است. در نتیجه، انفجار در فروردین ۶۶ و شهادت محمد رضا رابعی تنها یک حادثه غم‌انگیز نیست، بلکه نمادی از یک جنگ پنهان علیه ایران است که باید مورد توجه و بررسی جدی قرار گیرد.
ما امروز به یاد شهید محمد رضا رابعی و همکارانش در تلاش‌هایشان برای خدمت به میهن این حوادث را مرور می‌کنیم و امیدواریم که مسئولان به تاریخ و پیام‌های آن توجه داشته باشند. #تاریخ_ایران #شهید #خانگیران #انفجار #محمد_رضا_رابعی
