-
يكشنبه, ۲۱ بهمن ۱۴۰۳، ۰۵:۵۵ ب.ظ

نمکپاشی نماینده ولی فقیه بر روی زخم معلمین، نشانی دردناکی از وضعیت امروز آموزش و پرورش ماست. معلمانی که نه تنها خود راضی نیستند بلکه والدین دانشآموزان نیز از شرایط موجود نگراناند. طرح پیشنهادی مبادله تقدیرهای ۱۸ ساله یک معلم با یک هفته حقالتولیه آیتالله علمالهدی، نمادی از بیتوجهی به جایگاه والای آموزش و پرورش است.
کرامت و شأن معلم برابر با کرامت و شأن کل جامعه است. معلمان ما باید بدانند که در طول ۴۰ سال گذشته، به طور مکرر از آنها تجلیل و قدردانی شده، اما در سال جاری، همزمان با آغاز گام دوم انقلاب، روز معلم تبدیل به روزی برای مطالبه از معلم و بیان چالشها و مشکلات موجود شده است.
این سؤالات مهم را باید در ذهن خود مرور کنیم: چرا با وجود ۴۰ سال تجلیل از معلمان، بار دیگر در روز معلم، معلمان صدای مطالبات خود را بلند میکنند؟ آیا نادیده گرفتن این واقعیت که معلمان همیشه در صحنههای مطالبهگری حاضر بودهاند، به آن معناست که آنها وارد درگیریهای غیرضروری شدهاند یا واقعاً نیازمند تغییرات اساسی در نظام آموزشی کشور هستند؟
در اینجا، به عنوان یک معلم که به جوانی به جمع فرهنگیان پیوستهام، باید بگویم که تجلیلهای مطرح شده، از کیفیت و مقدار لازم برخوردار نبودهاند تا معلم بتواند با ذهنی آسوده و بیدغدغه به آموزش بپردازد. تمامی این تجلیلها و اذعان به جایگاه معلم، بدون داشتن یک زیرساخت معیشتی و شغلی مناسب، همچنان معلق و بلااستفاده باقی ماندهاند.
اگر ما به حقیقت اعتقاد داریم که تنها آموزش و پرورش میتواند دروازههای پیشرفت و توسعه را بگشاید، دیگر چه توجیهی وجود دارد که معلمان همچنان با مشکلات معیشتی، حرفهای و روانی دست و پنجه نرم کنند؟ آیا معلم باید تنها به عنوان یک رزمنده در خط مقدم مبارزه با چالشهای اجتماعی شناخته شود، یا باید بتواند در کنار این وظایف، خودش را هم در زندگی مادی و معنوی تأمین کند؟
در هر کلاس درسی، فرزندان تمام اقشار جامعه نشستهاند؛ از فرزندان طلاق تا فرزندان معتاد. معلم با کولهباری از مشکلات روحی و اجتماعی، موظف است محبت و توجه خود را به همه آنها نثار کند؛ این در حالی است که خود او کمتر از حقوق و منزلت اجتماعی برخوردار است.
آقای علمالهدی، به عنوان یک معلم، متعهد هستم که نسلی را تربیت کنم که با دانش، مهارت و ادب در برابر چالشهای زمانه ایستادگی کند. اما آیا این مسئولیت به تنهایی بر دوش معلم گذاشته شده یا مسئولان نیز باید این بار سنگین را با ما شریک شوند؟
باید به معلمان امکانات و منابع لازم داده شود تا بتوانند رسالت خود را به بهترین شکل انجام دهند؛ زیرا اثرگذاری آنها نه تنها بر نسل آینده، بلکه بر کل جامعه قابل مشاهده است.