پیام پرچمهای خراسان در احادیث موثق چیست

بزرگترین و مهمترین چالش برای نظام مبتنی بر اصل ولایت فقیه ، عدم واگذاری قانونی و شرعی این کرسی به صاحب اصلی آن حضرت ولی عصر (عج) است . غیبت ، نه تنها مانعی برای واگذاری این حق به آن حضرت ایجاد نکرده است بلکه با استناد به آیه شریفه "ذلک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتقین الذین یومنون بالغیب ... " هدایت ، تقوی و ایمان منتظران مشروط به آن ذکر شده است اشاره به پرچمهای خراسان در احادیث موثق و معتبر از سوی ائمه اطهار علیهم السلام بیانگر چند نکته مهم و روشنگر به شرح زیر است

با توجه به دقت ائمه اطهار علیهم السلام در بیان نامها میتوان گفت منطقه خراسان به عنوان بخشی از سرزمین ایران در عصر ظهور حضرت ولی عصر (عج) دارای یک حکومت مستقل و مجزا از سرزمین ایران خواهد بود

یکی از عوامل مهم جدایی نظام سیاسی در منطقه خراسان از حکومت مرکزی در ایران میتواند  پذیرش واگذاری کرسی ولایت فقیه به حضرت مهدی از سوی مردم این منطقه باشد از آنجا که نظام مستقر فعلی در ایران علاوه بر سپاه خراسان دارای لشکرهای متعددی همچون سپاه تهران ، سپاه یزد ، سپاه اصفهان ، سپاه خوزستان ، سپاه کرمان ، سپاه سیستان ، سپاه کردستان ، سپاه آذربایجان  و .... می‌باشد که در مواجهه با سپاه سفیانی در مرزهای غربی بسیار نزدیکتر و موثر تر خواهند بود ، لذا اشاره به سپاه خراسان از سوی ائمه اطهار (ع) که هم از لحاظ فاصله و هم تعداد نیرو نسبت به سایر مناطق بسیار ضعیف تر است میتواند دلیلی بر جدایی و استقلال این منطقه از قدرت مرکزی در تصمیم گیری و فرماندهی باشد

همانطور که قبلاً هم بیان شد ذکر نام مناطق جغرافیایی در احادیث مربوط به عصر ظهور و سایر احادیثی که از ناحیه ائمه اطهار موجود هستند آنچنان دقیق است که هیچ گاه نمیتوان حتی با اغماض هم واژه خراسان را مترادف با کل کشور ایران و نظام جمهوری اسلامی ایران دانست

جایی که نام مناطق کوچک ، بزرگ ، دور افتاده و یا مطرحی مثل قرقیسیا ، ساوه ، طالقان ، ری ، قم ، اصفهان ، اهواز و .... با دقت ذکر میشود نمیتوان انتظار داشت مراد از ذکر منطقه خراسان در حدیث موثقه جابر و سایر احادیث معتبر کل منطقه ایران باشد چه برسد به اینکه مراد از آن را نظام جمهوری اسلامی مبتنی بر اصل ولایت فقیه غیر معصوم بدانیم

هرچند به فرض یکپارچگی سیاسی منطقه ایران در عصر ظهور نیز اعزام سپاه خراسان برای یاری حضرت ولی عصر در مواجهه با سفیانی را میتوان ناشی از کوچک شمردن و ساده انگاشتن این موضوع در نگاه سران و مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران دانست چرا که پیش از سپاه خراسان  سایر نیروهای تحت امر حکومت مرکزی از جمله سپاه خوزستان ، اصفهان ، کرمان ، یزد ، فارس و سایر مناطق ایران برای یاری آن حضرت هیچ اقدامی انجام نداده اند که نوبت به سپاه دورتر و ضعیفتر خراسان رسیده است

مگر نه اینکه سایر مناطق ایران از لحاظ جغرافیایی به منطقه نبرد نزدیکتر هستند و سریعتر می‌توانند خودرا به معرکه برسانند

« ... فَبَیْنَا هُمْ کَذَلِکَ إِذْ أَقْبَلَتْ رَایَاتٌ مِنْ قِبَلِ خُرَاسَانَ وَ تَطْوِی الْمَنَازِلَ طَیّاً حَثِیثاً وَ مَعَهُمْ نَفَرٌ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ ... »

« ... در وضعیتی که آنان بر این حالند، ناگاه پرچم هائى از جانب خراسان پدیدار می شوند که پرچمداران آن، منازل و فواصل را شتابان می پیمایند، در حالی که در میان آنان، افرادی از اصحاب قائم (عج) حضور دارند ... »

با مداقه و مطالعه این بخش از حدیث موثقه جابر  در خصوص سپاه خراسان با این مضمون که این سپاه به فرمان فرمانده خود که از حیث اتخاذ تصمیم های سیاسی و نظامی مستقل از حکومت مرکزی در منطقه ایران است  فاصله خراسان تا مرزهای غربی در ایران را با شتاب و عجله خواهند پیمود میتوان به این پیام مهم پی برد که عدم توقف سپاه خراسان در منازل بین راه از جمله سمنان ، تهران ، یزد ، اصفهان ، فارس ، کردستان و خوزستان نه تنها به خاطر جبران عقب ماندگی از یاری حضرت ولی عصر (عج) است بلکه بیشتر به خاطر ممانعت نظامهای سیاسی و حکومت های مستقر در این منازل از استقرار و استفاده لجستیکی سپاه خراسان از امکانات و مرزهای آنان خواهد بود که باعث اتلاف وقت و هدر رفتن فرصتها شده است